آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران روز یکشنبه، 24 آذرماه و بدون اطلاع قبلی به دانشگاه علم و صنعت رفت تا به گفته رسانه های ایران با دانشجویان دیدار کند.
این دیدار چند روز پس از آن صورت گرفت که خبرها حاکی از آن بود که آقای خامنه ای ملاقات با دانشجویان در روز 16 آذرماه را لغو کرده است. اینجا
خبر اولیه مربوط به حضور آقای خامنه ای در دانشگاه علم و صنعت از سوی وزیر علوم و فناوری اعلام شده بود.
به هر صورت، دیدار روز یکشنبه رهبر ایران، واجد نکاتی است. نخست اینکه، از شعارهای افراد حاضر در دانشگاه علم و صنعت برای دیدار با رهبر ایران چنین بر می آید که آنها وابسته به گروه های شبه نظامی نظیر بسیج بودند که با هماهنگی قبلی در جلسه با آقای خامنه ای حضور پیدا کردند.
شعارهایی چون «اين همه لشكر آمده، به عشق رهبر آمده»، یا «اي عشق ما اي يار ما، اي رهبر و دلدار ما، فرمانده كل قوا، اي قافله سالار ما» و شعارهای دیگر معمولا توسط نیروهای نظامی و شبه نظامی مورد استفاده قرار می گیرد و نه دانشجویان.
این دیدار چند روز پس از آن صورت گرفت که خبرها حاکی از آن بود که آقای خامنه ای ملاقات با دانشجویان در روز 16 آذرماه را لغو کرده است. اینجا
خبر اولیه مربوط به حضور آقای خامنه ای در دانشگاه علم و صنعت از سوی وزیر علوم و فناوری اعلام شده بود.
به هر صورت، دیدار روز یکشنبه رهبر ایران، واجد نکاتی است. نخست اینکه، از شعارهای افراد حاضر در دانشگاه علم و صنعت برای دیدار با رهبر ایران چنین بر می آید که آنها وابسته به گروه های شبه نظامی نظیر بسیج بودند که با هماهنگی قبلی در جلسه با آقای خامنه ای حضور پیدا کردند.
شعارهایی چون «اين همه لشكر آمده، به عشق رهبر آمده»، یا «اي عشق ما اي يار ما، اي رهبر و دلدار ما، فرمانده كل قوا، اي قافله سالار ما» و شعارهای دیگر معمولا توسط نیروهای نظامی و شبه نظامی مورد استفاده قرار می گیرد و نه دانشجویان.
از سوی دیگر، سر زده بودن این دیدار به معنای آن است که قبلا در باره حضور آقای خامنه ای در دانشگاه هیچ گونه اطلاع رسانی نشده بود لذا بعید بود که در همان روز و به سرعت و بدون برنامه ریزی قبلی بتوان جمعیتی را گردهم آورد که به گفته خبرگزاری فارس سه هزار نفر تخمین زده می شدند.
دوم اینکه، رهبر ایران در این دیدار سخنانی ایراد کرد که حاکی از حمایت قاطع و کامل او از محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری، بود و اینکه با این جانبداری همه جانبه می توان به میزان آزاد بودن انتخابات آینده ریاست جمهوری پی برد.
سوم اینکه، آیت الله خامنه ای در دیدار روز یکشنبه برخی اظهارات عجیب و غریب بر زبان آورد که نه تنها با واقعیات تاریخی همخوانی ندارد بلکه در تضاد با آن است. یکی از این نکات عجیب و غریب، در باره همراهی جنبش دانشجویی ایران با روحانیت بود که وی در این خصوص گفت: «جنبش دانشجويي با آغاز نهضت روحانيت در سال 1342 به اين حركت عظيم پيوست و دانشجو و دانشگاه دوشادوش روحانيت به يكي از بازوهاي اساسي نهضت روحانيت و يكي از عوامل پيروزي انقلاب اسلامي تبديل شدند. »
قسمت دوم این گزاره که دانشجویان نقش مهمی در پیروزی انقلاب داشتند، گزاره صحیحی است ولی در باره قسمت اول باید گفت که رهبر ایران سخت به بیراهه رفته یا تاریخ را دستکاری کرده است.
زمانی که آخرین حلقه های مبارزات مسالمت آمیز در ایران با دستگیری رهبران نهضت آزادی در سال 1343 و محاکمه آنها در دادگاه نظامی به پایان رسید جنبش دانشجویی ایران که از احزاب و گروه های سیاسی و مبارزه قانونی سرخورده شده بود راه خود را جدا کرد و با گرایش به جنگ مسلحانه در دامن چپ مارکسیستی غلطید.
شکل گیری سازمان مجاهدین خلق از درون نهضت آزادی که در ابتدا ماهیتی اسلامی داشت و سپس مارکسیست شد، فعالیت گروه هایی چون چریک های فدایی خلق، گروه فلسطین و گروه تربیت حیدریه (دامغانی – راد) که جملگی ریشه دانشجویی داشتند حاکی از آن است که جنبش دانشجویان در این سال ها اصولا هیچ قرابتی با روحانیت نداشت.
حتی چپگرایی جنبش دانشجویی از خرداد 1342 تا زمان پیروزی انقلاب بهمن 1357 تا جایی پیش رفت که روحانیون منبری و کسانی که بعدها در نظام جمهوری اسلامی ایران به مقام های عالی رسیدند آنها را طرد و تکفیر کردند.
به نظر می رسد که مطالعه و بررسی بی طرفانه وقایع تاریخی بخشی از وظیفه ای است که نه تنها برعهده هر ایرانی است بلکه رهبران جمهوری اسلامی به طریق اولی باید آن را در دستور کار خود قرار دهند.
ولی ظاهرا قرار است که تاریخ قبل از انقلاب به سرنوشت تحلیل های دم دستی و خام دستانه ای دچار شود که هر یک از مقام های جمهوری اسلامی به خود حق می دهند در جایگاه یک تاریخدان آن را بازخوانی کنند.
سوم اینکه، آیت الله خامنه ای در دیدار روز یکشنبه برخی اظهارات عجیب و غریب بر زبان آورد که نه تنها با واقعیات تاریخی همخوانی ندارد بلکه در تضاد با آن است. یکی از این نکات عجیب و غریب، در باره همراهی جنبش دانشجویی ایران با روحانیت بود که وی در این خصوص گفت: «جنبش دانشجويي با آغاز نهضت روحانيت در سال 1342 به اين حركت عظيم پيوست و دانشجو و دانشگاه دوشادوش روحانيت به يكي از بازوهاي اساسي نهضت روحانيت و يكي از عوامل پيروزي انقلاب اسلامي تبديل شدند. »
قسمت دوم این گزاره که دانشجویان نقش مهمی در پیروزی انقلاب داشتند، گزاره صحیحی است ولی در باره قسمت اول باید گفت که رهبر ایران سخت به بیراهه رفته یا تاریخ را دستکاری کرده است.
زمانی که آخرین حلقه های مبارزات مسالمت آمیز در ایران با دستگیری رهبران نهضت آزادی در سال 1343 و محاکمه آنها در دادگاه نظامی به پایان رسید جنبش دانشجویی ایران که از احزاب و گروه های سیاسی و مبارزه قانونی سرخورده شده بود راه خود را جدا کرد و با گرایش به جنگ مسلحانه در دامن چپ مارکسیستی غلطید.
شکل گیری سازمان مجاهدین خلق از درون نهضت آزادی که در ابتدا ماهیتی اسلامی داشت و سپس مارکسیست شد، فعالیت گروه هایی چون چریک های فدایی خلق، گروه فلسطین و گروه تربیت حیدریه (دامغانی – راد) که جملگی ریشه دانشجویی داشتند حاکی از آن است که جنبش دانشجویان در این سال ها اصولا هیچ قرابتی با روحانیت نداشت.
حتی چپگرایی جنبش دانشجویی از خرداد 1342 تا زمان پیروزی انقلاب بهمن 1357 تا جایی پیش رفت که روحانیون منبری و کسانی که بعدها در نظام جمهوری اسلامی ایران به مقام های عالی رسیدند آنها را طرد و تکفیر کردند.
به نظر می رسد که مطالعه و بررسی بی طرفانه وقایع تاریخی بخشی از وظیفه ای است که نه تنها برعهده هر ایرانی است بلکه رهبران جمهوری اسلامی به طریق اولی باید آن را در دستور کار خود قرار دهند.
ولی ظاهرا قرار است که تاریخ قبل از انقلاب به سرنوشت تحلیل های دم دستی و خام دستانه ای دچار شود که هر یک از مقام های جمهوری اسلامی به خود حق می دهند در جایگاه یک تاریخدان آن را بازخوانی کنند.
1 نظر:
یا تو ایران زندگی نمی کنی یا نمی فهمی رهبر کیه شاید هم معنی دانشجو را نفهمیدی؟
ارسال یک نظر