سال 1386 هم از راه رسید و سال کهنه با رویدادهای خبر ساز خود به پایان رسید. خبر ساز از آن رو که کشورمان، ایران کمتر روزی بود که در تیترهای اصلی رسانه های خبری جهان نباشد و این نیز میسر نشد مگر به یمن بی تدبیری های یک رییس جمهور جنجالی که خوشتر د اشت خود در سیبل خبری باشد تا منافع ملی در دستور کار جمهوری اسلامی
الان هم که قطعنامه دوم شورای امنیت در دستور کار سازمان ملل قرار گرفته است به نظر می رسد سالی که نکوست از بهارش پیداست. تعطیلات فرا می رسد و فتیله اخبار روزنامه ها و خبرگزاری های ایرانی پایین کشیده می شود ولی زمانی که مردم از مسافرت بازگردند تازه متوجه می شوند که شادی ها را باید به کناری نهاده و فکری برای آینده خود نمایند. البته اگر راه چاره ای برای آنها مانده باشد
تمام زمینه ها مهیا شده تا تحریم ها علیه ایران تشدید شود و سفر محمود احمدی نژاد تنها یک مسافرت تفریحی در تعطیلات عید برای یک دولتمرد است، چرا که اعضای حاضر در شورای امنیت تنها نماینده پایتخت های خود هستند و پیشتر موافقت مقامات عالیه خود را برای تصویب قطعنامه جدید علیه ایران کسب کرده اند. از این رو سخنرانی رییس جمهوری ایران چه محلی از اعراب خواهد داشت؟
شاید آقای احمدی نژاد قصد دارد حال، خوب یا بد، وارد تاریخ ایران شده است با ساختار شکنی های خود جایی نیز در گوشه ای از صفحات تاریخ معاصر جهان برای خود دست و پا کند. اما آنچه که اکنون بیشترین آسیب را به خود دیده است منافع ملی و آینده ایران زمین است که به هیچ انگاشته می شود و سایه جنگ روز به روز بیشتر بر سر آن گسترده می شود. اگر جنگی شود و زیر ساخت های کشورنابود شود چند سال دیگر باید عقبگرد کرد تا به جایی که امروز هستیم برسیم. مسئول کیست؟ احمدی نژاد یا رهبر جمهوری اسلامی؟
قضاوت در این زمینه به عهده خوانندگان است
الان هم که قطعنامه دوم شورای امنیت در دستور کار سازمان ملل قرار گرفته است به نظر می رسد سالی که نکوست از بهارش پیداست. تعطیلات فرا می رسد و فتیله اخبار روزنامه ها و خبرگزاری های ایرانی پایین کشیده می شود ولی زمانی که مردم از مسافرت بازگردند تازه متوجه می شوند که شادی ها را باید به کناری نهاده و فکری برای آینده خود نمایند. البته اگر راه چاره ای برای آنها مانده باشد
تمام زمینه ها مهیا شده تا تحریم ها علیه ایران تشدید شود و سفر محمود احمدی نژاد تنها یک مسافرت تفریحی در تعطیلات عید برای یک دولتمرد است، چرا که اعضای حاضر در شورای امنیت تنها نماینده پایتخت های خود هستند و پیشتر موافقت مقامات عالیه خود را برای تصویب قطعنامه جدید علیه ایران کسب کرده اند. از این رو سخنرانی رییس جمهوری ایران چه محلی از اعراب خواهد داشت؟
شاید آقای احمدی نژاد قصد دارد حال، خوب یا بد، وارد تاریخ ایران شده است با ساختار شکنی های خود جایی نیز در گوشه ای از صفحات تاریخ معاصر جهان برای خود دست و پا کند. اما آنچه که اکنون بیشترین آسیب را به خود دیده است منافع ملی و آینده ایران زمین است که به هیچ انگاشته می شود و سایه جنگ روز به روز بیشتر بر سر آن گسترده می شود. اگر جنگی شود و زیر ساخت های کشورنابود شود چند سال دیگر باید عقبگرد کرد تا به جایی که امروز هستیم برسیم. مسئول کیست؟ احمدی نژاد یا رهبر جمهوری اسلامی؟
قضاوت در این زمینه به عهده خوانندگان است
0 نظر:
ارسال یک نظر