موج تازه حمله به رحیم مشایی؛ آیا چشم اسفندیار دولت دهم هدف قرار می گیرد؟

اظهارات تازه اسفندیار رحیم مشایی، رییس دفتر رییس دولت دهم، در باره لزوم معرفی مکتب ایرانی به جای مکتب اسلام، بار دیگر خشم اصولگرایانی را برانگیخت که از چند سال پیش چشم اسفندیار دولت محمود احمدی نژاد را نشانه رفته اند.

تفاوت دور تازه انتقادها از رحیم مشایی به دایره وسیع تر و بلندپایه تر منتقدین رییس دفتر محمود احمدی نژاد باز می گردد. در حالی که دایره منتقدین در گذشته بیشتر روحانیون درجه پایین، ائمه جمعه و یا حداکثر برخی از نمایندگان تندرو مجلس را در بر می گرفت این بار افراد استخوانداری در طیف اصولگرایان نظیر آیت الله محمد تقی مصباح یزدی ، آیت الله محمد یزدی و سرلشکر سید حسن فیروزآبادی پیکان حمله را به سوی اسفندیار رحیم مشایی نشانه رفته اند.

ویژگی این افراد حمایت از دولت اصولگرا در برابر مخالفان سر سخت آن در جامعه که در قالب جنبش سبز فعالیت می کنند و همراهی با خواسته های محمود احمدی نژاد است. اما به نظر می رسد به رغم هزینه های گسترده ای که اصولگرایان در یکسال گذشته برای دولت آقای احمدی نژاد صرف کرده اند و تا بی اعتبار کردن نظام جمهوری اسلامی به دلیل سرکوب گسترده معترضان به نتیجه انتخابات پیش رفته اند، این دولت نتوانسته نه در عرصه داخلی و بویژه اقتصادی سبد اصولگرایان را پر بار کند و نه در عرصه خارجی به امتیازگیری از قدرت های بین المللی در عرصه برنامه هسته ای دست بزند.

از سوی دیگر، گسترده شدن دایره اقتدار و چالش قوه مجریه با مجلس و قوه قضاییه که در برخوردهای اخیر آن با رییسان مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه رخ نمود و همچنین تلاش برای کنار زدن روحانیت از ارکان اصلی حکومت، اصولگرایان را به این نتیجه رسانده که دولت محمود احمدی نژاد در صدد خالی کردن زیر پای آنها با استفاده از امکانات این طیف است.

همچنین سخنان اسفندیار رحیم مشایی گامی در مسیر تبلیغات زودرس انتخابات ریاست جمهوری ارزیابی شده است که همواره محل نزاع و رقابت در طیف اصولگرایان بوده است.

با توجه به حملات شدید و گسترده ای که اصولگرایان سنتی علیه رحیم مشایی و به طور غیر مستقیم محمود احمدی نژاد صورت داده اند یک نکته بارز مشخص شد و آن اینکه نظام جمهوری اسلامی ایران و آیت الله علی خامنه ای به رغم تمام تلاش های خود نمی توانند به جامعه و نظام بین المللی بقبولانند که سیستم سیاسی ایران با وجود اخراج اصلاح طلبان همچنان یکدست است.

در غیاب اصلاح طلبان در حکومت، اکنون اختلافات درون اصولگرایان به شدت رخ نموده و نتیجه آن سازگاری کوتاه مدت با یکدیگر و در نهایت حذف یکی از آنها در صورت ادامه حیات نظام جمهوری اسلامی است.

در این میان و برای حل بحران اخیر درون جناحی، موضعگیری دو نیروی اساسی در جمهوری اسلامی ایران ضروری است. نخست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در بسیاری از حوزه ها امتیازات زیادی از دولت محمود احمدی نژاد دریافت کرده و به عنوان مهمترین حامی پادگانی آن در آمده است. نیروی دوم، رهبر جمهوری اسلامی است که در خطبه های نمازجمعه روز 29 خرداد سال 1388 اعلام کرد که «نظرات آقای رییس جمهور به نظرات وی نزدیک است.»

آیت الله خامنه ای در یکسال گذشته بارها در داوری بین دولت و سایر نهادها بویژه مجلس شورای اسلامی به صراحت یا به صورت تلویحی جانب دولت احمدی نژاد را گرفته است. اکنون وی با توجه به موج شدید حملات علیه اسفندیار رحیم مشایی باید تصمیم بگیرد که همچنان از دولت محمود احمدی نژاد و شخص رییس دولت دهم حمایت کند یا اینکه قلوب سایر اصولگرایان را تحبیب نماید.

بی تردید موضع آیت الله خامنه ای در این زمینه کافی نخواهد بود چون این محمود احمدی نژاد است که با توجه به اطلاعش از نیاز نظام جمهوری اسلامی به وی اکنون در موضع برتری قرار دارد و بدون شک حاضر نخواهد شد تا از اسفندیار رحیم مشایی که گفته می شود مراد اوست دست بکشد.  

دولت دهم بدون آقای رحیم مشایی یکی از پایه های اصلی خود را از دست خواهد داد و شاید دستور رهبر جمهوری اسلامی به حذف وی، به قهر رییس دولت دهم برای پایداری بر موضع خود منجر شود.