روزنامه آمريكايي سان فراسيسكو كرونيكل در شماره اول اكتبر خود ديدگاه كارشناسان بين المللي را درباره حمله نظامي ايالات متحده به جمهوري اسلامي ايران منتشر كرده است. اين كارشناسان كه در حوزه هاي مختلف بين المللي مطالعه يا كار كرده اند براساس نزديكي به مراكز قدرت در آمريكا و يا آشنايي با ساختار سياسي ايران پيرامون برنامه اتمي تهران اظهار نظر كرده اند كه بخش اول آن را در زير مي خوانيد.
در اينجا ديدگاه هاي عباس ميلاني ( مدير برنامه مطالعات ايراني در دانشگاه استنفورد و همكار پروژه دمكراسي ايران در موسسه هوور ) ، ريچارد آندرس( استاد مدرسه مطالعات هوايي و فضايي پيشرفته و فارغ التحصيل مدرسه استراتژي هاي نيروي هوايي و فضايي آمريكا ) و بنت رامبرگ ( نويسنده كتاب " نيروگاه برق اتمي به مثابه سلاحي براي دشمن " ) را ملاحظه خواهيد كرد. در روزهاي آينده بخش هاي ديگري از ديدگاه هاي كارشناسان در اختيار علاقمندان به مسائل ايران قرار خواهد گرفت.
منطق ساده ای به ما می گوید که گزینه جنگ اشتباه است. اگر برنامه اتمی ایران صلح آمیز باشد ایالات متحده آمریکا بر اساس اطلاعات غلط به کشور مسلمان دیگری حمله خواهد کرد. صدها ، اگر نگوئیم هزاران، ایرانی بی گناه کشته خواهند شد. این حمله عناصر بنیادگرا را در درون رژیم تقویت می کند و تتمه دمکراسی را بر باد خواهد داد.
اگر فرض کنیم که هدف رژیم ایران دستیابی به بمب است ، حمله به این کشور مشکلی را حل نمی کند. رژیم بویژه با وجود یک جمعیت ناراضی ، نیازمند دستیابی به بمب هسته ای برای امنیت خودش است. اگر رژیم مورد حمله قرار گیرد محتملا مردم به دور آن حلقه خواهند زد و بدین ترتیب ملاها امنیتی را که امیدوارند از طریق بمب بدست آورند از این مسیر کسب خواهند کرد.
دمکراسی تنها راه حل مشکل اتمی ایران است و تهاجم نظامی می تواند برای این دمکراسی مرگبار باشد.
ریچارد آندرس : جنگ در حملات هوایی متوقف نخواهد ماند
دو سال پیش زمانی که ایران به صورت آشکاری به حمایت از شورشیان در عراق برخاست جنگی را علیه ایالات متحده آغاز کرد.حمله هوایی آمریکا علیه تاسیسات اتمی ایران گام تحریک کننده دیگری در این جنگ فرسايشي به شمار خواهد رفت.
در کوتاه مدت ، حملات هوایی موثرتر خواهد بود تا اینکه راهکارهای رسانه ای بکار گرفته شود که عموما به آن اعتقاد وجود دارد. با این حال ، جنگ در حملات هوایی متوقف نخواهد ماند. به طور قریب به یقین ایران در عراق و یا جاهای دیگر مقابله به مثل خواهد کرد. جدا از این ، ممانعت از قدرتمند شدن مجدد ايران نیازمند تضعیف حکومت آن است. مگر اینکه ایران پس از حملات هوایی به سادگی عقب نشینی کند – یک سناریوی غیر محتمل – در این صورت آمریکا به خوبی با هدف قرار دادن دارایی های اقتصادی طبقه ثروتمند آنها را تبدیل به نيروي معترض داخلي علیه رژیم می کند.
این وضعیت ممکن است در نهایت پشتیبانی آنها را از جنگ به تحلیل ببرد. اگر هم رژیم مایل به ادامه برنامه هسته ای خود باشد قادر نیست که هزینه های مالی چنین پروژه ای را تامین کند. ما محتملا برنده جنگ علیه سلاح های هسته ای خواهیم بود معهذا هزینه های چنین برخوردی برای اقتصاد و اعتبار آمریکا بسیار حائز اهمیت است.
بنت رامبرگ : نابودي برنامه اتمي ايران با اشغال يا تغيير رژيم
اگر آمريكا بخواهد كه برنامه اتمي ايران را نابود كند يا بايد اين كشور را اشغال كند يا دست به تغيير رژيم بزند. هر راه ديگري تنها به كند شدن گسترش برنامه اتمي ايران منجر خواهد شد و نه توقف آن. تنها شكست آلمان و اشغال اين كشور توانست كه به بلندپروازي هاي نازيسم پايان دهد. با اين وجود تغيير رژيم ممكن است پاياني چون سرنوشت اتحاد جماهير شوروي و آفريقاي جنوبي رقم بزند. يك نمونه استثنا در اين زمينه كشور ليبي است كه در پي نگراني از مبتلا شدن به سرنوشت عراق بلندپروازي هاي خود را رها كرد.
در مقام مقايسه ، حمله سال 1981 اسرائيل به راكتور اسيراك در عراق برنامه اتمي اين كشور را به تاخير انداخت ولي چنانچه بازرسان بين المللي بعد از جنگ 1991 كشف كردند مانع بلندپروازي هاي اين كشور نشد. اورشليم همچنين از ناتواني بغداد در حمله متقابل استفاده كرد. چنين نگراني هايي بر تصميم آمريكا ، شوروي ، هند و مصر مبني بر عدم استفاده از زور عليه دشمنان اتمي در حال ظهور سايه افكنده است. زور مي تواند ترمزي براي برنامه مورد نظر ايران باشد.
0 نظر:
ارسال یک نظر